Ramzes II
Ramzes II, zwany Wielkim (w źródłach greckich także jako Ozymandias)
– faraon, władca starożytnego Egiptu, z XIX dynastii, z okresu Nowego Państwa.
Kontynuował, wyznaczone przez ojca – Setiego I – dążenie do odbudowy i rozbudowy Imperium, wzorując się na swych poprzednikach, głównie budowniczym podwalin Imperium – Ahmosem oraz Totmesie III i Amenhotepie III – głównych władcach szczytowego rozkwitu XVIII dynastii. Działalność budowlana Ramzesa przewyższyła wszystkich jego poprzedników, wypełniając Egipt budowlami i posągami bogów, wznoszonymi na chwałę państwa. W zgodnej opinii wielu badaczy, czasy jego panowania były okresem dobrobytu i stabilizacji.
Faraon panował ponad 66 lat, spłodził około 100 synów i 50 córek. Miał około 183–185 cm wzrostu i rudo-blond włosy. Żył ponad 91 lat. Jako pierwszy w historii, był współtwórcą traktatu pokojowego, zawartego pomiędzy dwiema ówczesnymi potęgami militarnymi – Egiptem i Hatti.
Źródło: Wikipedia
Kontynuował, wyznaczone przez ojca – Setiego I – dążenie do odbudowy i rozbudowy Imperium, wzorując się na swych poprzednikach, głównie budowniczym podwalin Imperium – Ahmosem oraz Totmesie III i Amenhotepie III – głównych władcach szczytowego rozkwitu XVIII dynastii. Działalność budowlana Ramzesa przewyższyła wszystkich jego poprzedników, wypełniając Egipt budowlami i posągami bogów, wznoszonymi na chwałę państwa. W zgodnej opinii wielu badaczy, czasy jego panowania były okresem dobrobytu i stabilizacji.
Faraon panował ponad 66 lat, spłodził około 100 synów i 50 córek. Miał około 183–185 cm wzrostu i rudo-blond włosy. Żył ponad 91 lat. Jako pierwszy w historii, był współtwórcą traktatu pokojowego, zawartego pomiędzy dwiema ówczesnymi potęgami militarnymi – Egiptem i Hatti.
Źródło: Wikipedia